Van Bromo naar Ijen

De 2e avond met ons reismonopolie doorgebracht en kunnen 'uitslapen' tot 7am, want de volgende morgen hoefden we pas om 9am te vertrekken, immers de groep toeristen die de avond ervoor aangekomen waren, stonden nu in de vroege ochtend op de Bromo vulkaan. Met de minubus weer naar Probolinggo afgedaald en van minibus gewisseld met bestemming Ijen plateau. Maar van het hotel naar Probolinggo ging niet heel vlot. Eerst waren de voorremmen doorgebrand. Dit was een oude minibus en er werd teveel op de remmen geremd en te weinig op de motor. Gevoel dat je een lekke band had. Een poging om de banden te repareren lukte niet, dus er werd vanuit Probolinggo een andere bus gestuurd. Toen moesten we onderweg weer wachten, want er stond een ander busje met de achterwielen in de berm en kwam er niet meer uit. Maar men is vindingrijk en de weg was na een half uur weer vrij en we konden dus naar Probolinggo door om over te stappen. Bestemming was nu een guesthouse te midden op de koffieplantages in Sempol. Het laatste stuk duurt 2 uur, het asfalt is daar zo kapot en de wegen smal en gaat de bergen weer in, dus dat gaat heel langzaam. Daar rond 17pm aangekomen. Het ligt ongeveer op 1500m. Een mooi guesthouse en niet vochtig! Daar eerst in een natuurlijk whirlpool kunnen zitten met alle andere 6 toeristen uit ons busje. Vulkaan water, PH 0.7 :-)
Eten was slecht, voor wat we gewend waren, koffie weer beter.
Dus vanmorgen om 5 uur vertrokken richting Ijen, ook een vulkaan. Eerst een uur met de minibus. Op het begin van het park geparkeerd en een steile wandeling van 3km omhoog, soms heel steil. Dit kost een uur. Dan kwam je bij de post van de zwavelwerkers aan. Ongelovelijk, die lopen met 2 manden beide aan een kant van een plat bamboestok met stukken geel zwavel van in totaal 70kg. Dit alles gewoon op hun schouders gesteund. Nu dit is al een prestatie op zicht, maar bedenk dat zij werken in een krater waar soms verstikkende zwaveldampen je tegemoet komen. Je moet dan bijna op de grond gaan liggen en je stikt bijna, zo penetrant. Dan moeten ze de steile krater uit die wij net in 20 minuten naar benden - zonder vracht - gedaan hebben. Naar boven duurt 40 minuten en steeds goed oppassen want het is gewoon klimmen en steeds stoppen om je te beschermen tegen de zwaveldamp, want je krijgt het dan benauwd en ziet niets meer, soms een eng gevoel omdat je denkt dat je stikt. Dan boven op de krater en dan nog 20 minuten steil naar beneden naar de post van de werkers. Ze moeten dan nog die 3 km naar beneden. Dit alles voor 2.40 euro per keer. Ze kunnen dit 2 x per dag doen en ook maar 2 weken per maand. Ze zijn heel blij als je hen sigaretten uitdeelt, maar snoepjes en onze oude t-shirts deden het goed (We wisten dit en hadden die meegenomen). Dit alles in beheer van een Chinese onderneming die dit aan de chemiesector levert.
Ik vond dit persoonlijk een veel indrukwekkender dan Bromo, enerzijds omdat je dit nu zelf per voet moest doen en anderzijds stond je nu echt in een enorme krater, het ene moment opgeklaard en het andere moment vol met zwaveldampen. En in de krater was ook een enorm meer, maar je kunt je voorstellen: kokenheet water.
Terug bij het busje, uitrusten, koffie drinken, ontbijten en op weg naar de ferrie. Weer die langzame afdaling waarbij je merkt dat je van varen en koudere flora vegetatie (schitterende enorme varens) naar weer bananenbomen etc gaat.
Het busje ging door naar Denpassar en daar namen wij afscheid van de rest. Op de ferrie naar de overkant, Bali is goed te zien net zoiets als Ischia en Pozzuoli. Na een half uur later en een uur tijdsverschil later (nu 7 uur) stonden we in Bali. Daar een lokale bus genomen. Met een snelheid van 30km en een stop om de 2 km zijn ze 2 uur later in Lovina aangekomen. Bali ziet er qua natuur direct al weer anders uit, misschien wel meer zoals op Cuba. Lovina ligt aan het strand en achter ons zijn bergen. Dat Bali een toeristeneiland is, dat merken we. Van basic accomodatie nu weer luxe en alles goed geregeld. Overal toeristenm veel Nederlanders. Jongere mensen zoals wij of juist oudere ofwel Sjonnie en Anita achtige types of vieze oude mannen die hier niet allen voor cultuur komen.

Ons guesthouse is prima, uitzicht over zee en rijstvelden en met zwembad en niet te groot. Eigenlijk wilden we naar het ernaast gelegen 'resort', met eigen bungalows, maar dat zat vol en dit was een goed alternatief voor ook een goedkopere prijs 150.000 Rupia inclusief ontbijt. Dus 10 euro voor ons samen met ontbijt.
Prijzen liggen hier wel hoger, toeristische area en vooral ook omdat een bepaalde type toerist (niet het echte backpack type waar we onszelf ook toe rekenen) hier maar gewoon betaalt, zonder dingen in perspectief te zien. Maar nu ja, duur is het niet natuurlijk.
Ik heb vanmiddag mijn PADI geregeld en ga dus de komende 3 dagen duikcursus volgen. Dag 1 in het zwembad voor alle basic zaken en dag 2 en dag 3 naar eilanden rond Bali echt de diepte in, nu ja diepte, bij PADI 1 ga je volgens mij tot 18 meter en sowieso ga je niet dieper dan 30 m, daar moet je PADI 2 voor halen. Na hard afdingen ging de prijs van 3.750.000 naar 2.700.000 Rupia, beetje bluffen helpt. Dat scheelt toch een miljoen Rupia, 70 euro. Dus nu mijn PADI voor 180/190 euro geregeld, 3 hele dagen bezig zijn, lunch inclusief en gecertificeerde duikinstructeur en 2 uitstappen met boot naar schone eilanden. Dag 2 zal Ed mee gaan om te snorkelen.
Net onze grote pinten tijdens happie hour opgedronken met uitzicht over zee. Nu gaan ze eten, op zoek naar vis en garnalen. Morgen om 9am word ik opgehaald voor de duikcursus.